Met zijn revolutionaire ideeën over mannenemancipatie koerst Bilal Sahin af op veranderingen in de Haagse wijk Laak. Nu de rest van Nederland nog.
“Als mannen hun horizon verbreden, ontstaat er ruimte voor vrouwen. Voor iedereen. (tekst Geraldina Metselaar beeld Henriette Guest)

Mannenemancipatie is altijd nodig. Mannen willen per definitie de
afstandsbediening in de hand houden, weet Bilal Sahin
(1966), coördinator van Vadercentrum Adam in Laak. ‘Mannen huilen niet, mannen hebben geen gevoel’ aldus het overheersende stigma. Bij veel gezinnen in de Haagse wijk werkt vader vijftig tot zestig uur per week in de bouw of in de kassen. Moeder zorgt voor het huishouden en de opvoeding van de kinderen. Ze leven zuinig, zodat ze in de zomer met vakantie kunnen. “Maar het is zo belangrijk dat vaders weten wat er in hun gezin speelt.” stelt Bilal Sahin. “Hoe waardevol is het als mannen beseffen wat de taken van een vrouw inhouden. Dat opvoeden soms behoorlijk ingewikkeld kan zijn. Dat ze ook een keer koken, naar een ouderavond gaan of met de kinderen naar een speelplaats. Je ziet dat door die betrokkenheid de emotionele armoede vermindert en hun levensgeluk groeit. Bilal
werkte de afgelopen jaren keihard om de mannenemancipatie in Laak op de kaart te zetten zijn werk is allesbehalve klaar. ‘Wil je mannen emanciperen, dan moet je ze een plek geven waar ze zich kunnen blijven ontwikkelen door met elkaar de dialoog aan te gaan, samen te koken en iets te doen voor de maatschappij.”

Bij het Vadercentrum zijn normaal 150 vrijwilligers betrokken. Tijdens corona zijn er ongeveer 100 actief. De rest zit in quarantaine vanwege hun kwetsbare gezondheid. Twintig jaar geleden werd het Vadercentrum Adam geopend. Een centrum speciaal voor mannen. Gaandeweg zijn er activiteiten bij gekomen waar ook vrouwen aan kunnen deelnemen. Vanaf
dag één is de uit Turkije afkomstige Bilal te vinden in het Vadercentrum. Hij was een van de medeoprichters van het centrum in zijn huidige vorm. Mede door alle activiteiten van het Vadercentrum, durft hij te zeggen dat de wijk is veranderd van een achterstandswijk in een prachtwijk. “Er is veel verbeterd op het gebied van leefbaarheid, integratie en veiligheid,” aldus Bilal. “Laak is een plek waar mensen elkaar steunen en elkaar weten te vinden.” Natuurlijk zijn er problemen zoals schulden, werkloosheid,
laaggeletterdheid en armoede. Maar bij het Vadercentrum kunnen mannen hun horizon verbreden, dat geeft ruimte aan vrouwen en aan henzelf. Ze kunnen bijvoorbeeld een cursus solliciteren volgen om zo hun kansen op de arbeidsmarkt te vergroten. ‘Alleen al voor de cursus lassen hebben we een lange wachtlijst,” vertelt Bilal met enige trots. “Armoede zit in je hoofd. Sommigen kunnen met duizend euro rondkomen. Anderen hebben aan vijfduizend euro nog niet genoeg.
Bilal woonde zelf twaalf jaar in Laak. De wijk was berucht om zijn rellen en vernielzucht. Vroeger was het Jonckbloetplein een brandhaard tijdens Oud en Nieuw en na afloop van voetbalwedstrijden. Met de komst van mét elkaar en voor het Vadercentrum Adam midden in de wijk op het Jonckbloetplein, gingen de elkaar oplossen wijkbewoners het zien als hun tweede huis. Het centrum groeide uit tot een plek waar iedereen welkom is. In het Vadercentrum Adam kwamen voor de coronapandemie wekelijks minstens zevenhonderd mensen voor de Weggeefwinkel, het Buurtvaderproject Al Wasi, Repair Cafe, het Klus Team.
Net als voor de dialoog- en wat je uitgeeft.
Sinds de lockdown heeft het centrum ofwel omgaan met geld. Op deze manier een razendsnelle omslag gemaakt. Daarvan worden mensen zich bewust van hun een wijkcentrum veranderde het in een financiële situatie.
vol operationeel naaiatelier. “Het doel is dat we 100 000 mondkapjes maken voor de minima in de gemeente Den Haag, “We zitten nu op zo’n 70.000, naar Nederland. 15 vrijwilligers werken aan de mondkapjes.